یک سئوالی برای من پیش آمده که از همه دوستان و صاحب نظران درخواست یاری و همفکری دارم.
با توجه به اینکه عده ای عقیده دارند که در ایران ترک نداشته و ترک زبان داریم و نیز با توجه به مخالفت همین دوستان با ترک بودن شعرایی نظیر مولوی، صائب تبریزی، قطران تبریزی، نظامی گنجوی، محمد حسین شهریار و غیره پس منظور از ترکان پارسی وی چه کسانی هستند؟
The Other Way To Think 
دوست عزیز ظاهرا شما با ادبیات پارسی کمی بیگانه هستید!
واژه‌ی ترک در زبان شعرپارسی به ویژه در تغزل، به معنای معشوق زیباروی است و نه قوم ترک.
ولا که این فقط یکی از نظرها در مورد ترک شیرازی می باشد. خیلی ها هم عقیده دارند منظور حافظ از ترک شیرازی واقعا ترک هایی بود که در شیراز زندگی نموده و به زیبایی معروف بودند. ثانیا ترک پارسی گوی با ترک شیرازی فرق دارد. پارسی گوی نشان می دهد که در اینجا واقعا منظور قوم ترک می باشد. وگرنه چرا باید از کلمه پارسی گوی استفاده شود.
به عنوان مثال
استاد زرياب «تركان» پارسي گو را مر جح مي داند چر اكه معتقد است كه با وجود پارسي گويان مليح در شيراز تركيب «خوبان پارسي گو» خالي از حشو نمي تواند باشد. حال انكه با وجود عده اي از تركان آن زمان در شهر شيرازوداشتن لهجه ي خاص در اداي كلمات فارسي اين بيان خالي از نمك و ملاحت نبوده است.
و
به نظر بنده نيز تركيب «تركان پارسي گوي» جالب تر است. چون پارسي گويي را به اهل فارس ( خوبان پارسي گوي) نسبت دادن امري بديهي است. ضمن اينكه دلبري تركان شيرازي امري تازه نبوده است و اين مضمون بارها در شعر حافظ و سعدي نمايان مي شود احتمالا فارسيگويي تركان با اشتباهاتي همراه بوده اما اين لهجه و آن خطا ها بر دل مي نشسته.
http://hafez188.blogfa.com/post-25.aspx
یا
خوبان‌يا ] تركان[ پارسي‌گو: زيبارويان ] ستمگر [ يا شيرين‌سخن پارسي! (: معشوق) آقاي ركن ، تركان پارسي‌گوي را بر خوبان پارسي‌گوي ترجيح مي‌دهند. زيرا قيد پارسي‌گو بايد در برابر غير پارسي‌گو باشد (لطف سخن حافظ، ص 29)
http://dr-rastegar.persianblog.ir/post/76/
یا
http://twitter.com/#!/hafeznameh
پس میبینید که هستند افراد معروفی که این اصطلاح را خطاب به ترکان می دانند.
البته در حوزه ی ادبیات گرانقدر پارسی منابعی که حضرتعالی درج فرمودید عموما فاقد اعتبار لازم است و اجماع فضلا و علما بر همان است که عرض شد.
هماره افرادی سعی بر تحریف تاریخ ادبیات ایران بزرگ دارند و به طور مثال می گویند که حضرت مولانا غیر ایرانیست در صورتی که خود ایشان در دیوان شمس میفرمایند :
تو ماه ترکی و من اگر ترک نیستم*** دانم من این قدر که به ترکی است آب سو
هرچند برای من شیرازی، «ایرانیان ترک زبان» بخشندگان عمرند و آذربایگان ایران قلب من است.
موفق باشید.